Kleurverlies treedt op bij het verkeerd bewerken van een ruwe diamant en dat is een kostbare zaak, zo wordt mij duidelijk gemaakt op dag 48 van het Twitterdagboek. Diamantair Shimansky uit Kaapstad koopt elke twee weken diamanten in bij een mijn buiten Johannesburg.
Bij het kopen van ruwe diamanten weigert Shimansky zaken te doen met de Zuid-Afrikaanse diamantgigant De Beers. Hij zoekt naar gekleurde stenen en koopt direct van de Mijn. Hij koopt zelf de ruwe diamanten in, soms gekleurde stenen, maar een roze steen: nee, die is zo zeldzaam en wordt vrijwel nooit gevonden. In Zuid-Afrika worden zo nu en dan wel gele diamanten gevonden. Niet veel, maar toch. Shimansky heeft er een voorraadje van. En dan komt het aan op het goed bewerken van de ruwe diamant, daar is vakmanschap en jaren ervaring voor nodig.
Bij het kloven, splijten en sluipen loop je bij gekleurde stenen het risico op kleurverlies als het onnauwkeurig gebeurd. “Slijp je een diamant verkeerd, dan is de kleur weg. Je hebt dan niets maar aan zo’n diamant”, zegt Shimansky alsof het hem is overkomen. Voor het kloven en slijpen van gekleurde stenen heb je zeer gespecialiseerde diamantbewerkers nodig, anders wordt een duur grapje.
Maar Shimansky heeft er verstand van zo lijkt het wel. Steeds mee gekleurde diamanten tovert hij te voorschijn. De meeste zijn wel klein, maar er zitten een paar prachtige kanjers tussen. De roze steen, maar ook een lichtblauwe, haast ijskleurige diamant. Het is een feest om ernaar te kijken. Ook zijn personeel weet niet wat ze in een paar minuten tijd te zien krijgen, wat jarenlang voor hen verborgen is gebleven. Ze vergapen zich aan de fonkelende steentjes. Zoveel hebben zij er nooit bij elkaar gezien. Het is Shimansky’s lust en zijn leven.
Erik van Zwam.
Laat wat van je horen